Anna Drijver vertolkt de rol van de ambitieuze journaliste Katrine, die tevens een moeizame liefdesrelatie heeft met spindoctor Kasper Juul.
Katrine zoekt de grens op van wat ze kan vragen, ze zoekt ook achter de beslissingen van politici. En ze gaat af en toe over die grens heen, dat is een feest natuurlijk.
Onvergelijkbaar met andere stukken. Bij een normaal stuk van 2 à 3 uur heb je een bepaalde spanningsboog die je heel goed aan kunt voelen. Hierbij is dat totaal anders. Misschien lijkt het op het verschil tussen een weekend doorbrengen in New York en er een maand wonen. Je kijkt anders, hebt meer rust.
Een gesprek tijdens een talkshow tussen Svend Saltum en Birgitte Nyborg waar we allemaal de controle verliezen.
Wat hoop je dat het publiek bij blijft na het zien van Borgen?
Ik hoop dat het publiek ziet dat we allemaal ploeterende mensen zijn die overeind proberen te blijven. Ook als hardwerkende journalist, ook als premier, het blijft een spanningsveld van compromissen sluiten en jezelf nog in de spiegel aan kunnen kijken.
Nee, volgens mij niet. En het feit dat sommige mensen niet zijn opgeleid als acteur voegt ook veel toe. Zoals Anthony Ruys of de Afrikaanse delegatie. Iedereen brengt altijd zichzelf mee de vloer op, dat zet je in voor je rol. Deze mensen brengen nog een heel verhaal mee. Dat is absoluut spannend.