Het cabaretduo Anne en Lisa komt vers van de opleiding. Met hun voorstelling ‘Weltschmerz’ studeerden ze in 2017 af aan de Koningstheateracademie. Impresariaat TVB Theater geeft ze als New Artist de kans om zich avondvullend te presenteren in een tournee langs zo’n 40 theaters. Ze bouwden de voorstelling uit, stopten scènes in een nieuw jasje of gaven het een andere gelaagdheid. Met als resultaat een voorstelling die alle kanten op vliegt wat betreft vorm, met weltschmerz als rode draad.
Hoe kan je lachen om zoiets als weltschmerz, dat is toch een gevoel van diepe droefheid vanwege de onvolmaaktheid van de wereld?
“De personages die wij opvoeren zitten vaak in wat sneue situaties verwikkeld”, vertelt Anne. “In beeldende, fysieke en absurde scènes en sketches worden ze nog wat uitvergroot. Wat een lach, maar soms ook stilte kan opleveren.” “Het publiek reageert heel leuk op onze voorstelling. De scènes zijn erg herkenbaar en mensen komen vaak na de voorstelling nog naar ons toe om hun verhaal met ons te delen. Zo hebben we bijvoorbeeld een scène over borstvoeding, die veel herkenning oproept bij vrouwen in het publiek.” Lisa vult aan: “Ook vindt het publiek het hilarisch, verrassend, verfrissend, ontroerend. In Helmond was het een man opgevallen dat het op een gegeven moment muisstil was in de zaal. Dat was niet omdat de grap niet begrepen werd, maar omdat de scène dat afdwong. Dat vond ik wel een compliment. Dat we dus blijkbaar van het grote, absurde ook naar het kleine kunnen komen.”
_w730_h658_1.jpg)
_w886_h1080_1.jpg)
De voorstelling is niet echt in een hokje te plaatsen. Hoe zouden jullie omschrijven wat jullie maken?
Lisa: “Onze voorstelling bestaat uit verschillende soorten scènes: beeldend, fysiek, met tekst maar bovenal ook met muziek.” Anne: “Wat wij maken is niet echt in een genre te vangen. Een scène begint vaak vanuit fantasie, fascinatie of in de kringloopwinkel. Zo is bijvoorbeeld de scène van Menno de giraf eigenlijk een uit de hand gelopen kringloopwinkelgrap. Tijdens onze studie liepen we een keer Menno tegen het lijf. Lisa heeft veel fantasie dus interviewde ik haar over de giraf en zij noemde hem meteen Menno. Inmiddels heeft hij een eigen Facebookpagina , merchandise en een groeiende fanbase.”
Hoe maak je van al die losse scènes één voorstelling?
Anne: “Daar helpt onze regisseur Sijmen de Jong mee. Hij heeft de gave om al ons losse materiaal door te componeren tot een voorstelling die een breed publiek aanspreekt.”
Wie is jullie voorbeeld?
Lisa: “Eens zij iemand tegen ons dat hij bij ons programma moest denken aan het werk van Waardenberg & De Jong. Net als veel andere leeftijdsgenoten dachten we: Wie? Zonder dat wij het wisten, waren zij onze helden.”
In jullie voorstelling zit ook publieksparticipatie.
Anne: ”Ja, zelf waren we daar eigenlijk nooit zo van (dat vonden we eng), maar onze regisseur stelde voor om het eens te proberen. Zo hebben we met hem een aantal scènes bedacht waar we het publiek echt bij betrekken en er echt contact wordt gemaakt. Wij vinden die scènes nu een van de leukste momenten in de voorstelling. En vaak horen we achteraf in de foyer dat dat wederzijds is. Zo blijft elke voorstelling spannend en verrassend, ook voor ons.” ma 29 apr | bestel kaarten
